„A myśmy szli i szli, niepokonani,
(…) aż wolną Polskę raczył wrócić Bóg”
W niedzielę, 11 listopada 2024 roku, Polacy świętowali 106 rocznicę odzyskania niepodległości przez Polskę po 123 latach pozostawania naszych ziem pod zaborem rosyjskim, pruskim i austriackim (a licząc od pierwszego rozbioru w 1772 r. – było to 146 lat). Przez te długie lata nasi przodkowie pragnęli wywalczyć wolną Polskę. Niestety, wszelkie próby okazywania polskości i podejmowana walka zbrojna o niepodległość kończyły się dla naszych przodków tragicznie:
- zmuszani byli do posługiwania się językiem zaborców, a nie językiem polskim,
- tysiącami ginęli w bitwach powstań narodowych z przeważającymi siłami wroga,
- tysiącami byli wywożeni na „nieludzką ziemię” – na Sybir,
- katowani i mordowani w więzieniach zaborców,
- siłą wcielani do armii tych państw,
- pozbawiani domów, gospodarstw, całego dorobku życia,
- zmuszani do udawania się na emigrację, na wygnanie, na tułaczkę, na niedolę…
W 1918 roku, po tragicznej w skutkach I wojnie światowej, Polska wróciła na mapę Europy. Po latach niewoli, cierpienia, po walce i determinacji wielu pokoleń Polaków, nasze państwo odzyskało wolność. To dzień, w którym spełniły się marzenia o suwerennej Polsce i o wolności.
Obecnie nie musimy oddawać naszego życia za Ojczyznę. Ale winniśmy szacunek i pamięć naszym przodkom, którzy walczyli o wolność i niepodległość Polski, wykazali się dużą troską o wiarę katolicką, polską rodzinę, zachowanie tradycji i tożsamości narodowej.
Społeczność szkolna w Zalesiu również włączyła się w obchody Narodowego Święta Niepodległości pokazując, że chce przejąć po przodkach tę spuściznę w myśl hasła: „Bóg, Honor, Ojczyzna.”
W środę, 13 listopada 2024 roku, odbyła się uroczysta akademia połączona z koncertem pieśni patriotycznych. Patronat nad uroczystością objęli nauczyciele: Danuta Gołojuch i Wojciech Osiecki. Oprawę muzyczną przygotowała Pani Małgorzata Grzesik. Repertuar pieśni był bogaty: od tych, z czasów zaborów i I wojny światowej, po współczesne.
Tematyka oddawała cierpienia, których Polacy doświadczali przez wieki („Wojenko, wojenko…”, „Rozkwitały pąki białych róż…”, „Legiony…”,„Dziś idę walczyć mamo…”), siłę i wolę walki o polskość („Nie rzucim ziemi…”, „Jeszcze Polska nie zginęła”) oraz patriotyzm walki i pokoju ( „Żeby Polska…”,„To moja Polska…”).
Dziękujemy wszystkim zaangażowanym uczniom za godną postawę, zaangażowanie i duży wkład pracy w przygotowanie części artystycznej.
Danuta Gołojuch